Je telt wat je eet. Is dat eigenlijk een probleem?

Prof. dr. Chris Bervoets over obsessieve compulsieve stoornis (OCS): 'Als je het dwanggedrag niet laat aanslepen, kan er vaak een oplossing gevonden worden.'

Marie  Verhulst eet áltijd in even getallen. “Als  ze elf frieten heeft, eet ze er één niet op”, zo verklapte haar broer Viktor op tv. Het lijken onschuldige rituelen, maar toch zijn ze  dwangmatig. Waarom doen we zoiets? En wanneer wordt het problematisch? 

Een stukje chocolade móét ze in twee stukken bijten. En als ze drie pannenkoeken voorgeschoteld krijgt, móét ze die met een even aantal happen opeten. Viktor Verhulst verklapte de opmerkelijke eetgewoontes van zijn zus Marie in een filmpje op Goplay. En zij is niet de enige met opmerkelijke gewoontes. Tv-presentatrice Dina Tersago onthulde vorige week dat ze vroeger “de schakelaar altijd drie keer aan en uit moest zetten” voor ze geloofde dat haar examen goed zou gaan. Dwanggedrag heet zoiets, vaak kortweg OCD genoemd. “Het is goed dat daarover gesproken wordt, want Marie Verhulst en Dina Tersago zijn zeker geen alleenstaande gevallen”, zegt Chris Bervoets, psychiater aan het Universitair Psychiatrisch Centrum KU Leuven en gespecialiseerd in OCD. “Naar schatting twee procent van de Belgen vertoont een of andere vorm van dwanggedrag. (...)"

Lees 'Je telt wat je eet. Is dat eigenlijk een probleem? | Het Nieuwsblad