Veel patiënten durven niet te stoppen met antidepressiva, hun artsen evenmin

Ruim 1 miljoen Belgen nemen antidepressiva en dat zijn er te veel. Waar loopt het mis?

Fluoxetine, escitalopram, trazodon. Misschien slikt u het. En als dat niet zo is, is de kans reëel dat u iemand kent die dat wel doet. 13 procent van de Belgen nam het afgelopen jaar minstens één keer een antidepressivum. Met dat cijfer vallen we op. Het ligt hoger dan in onze buurlanden, en ook internationaal gezien zitten we boven het gemiddelde. Nochtans is er geen aanwijzing dat mensen in ons land vaker dan anderen met ernstige depressies kampen. Waarom grijpen wij dan toch zo snel naar een pil om die te behandelen? Er is geen eenduidige verklaring, zegt professor Stephan Claes (UPC KU Leuven) in De Tijd.

(...) Maar de vrees is dat ook veel mensen met stress en burn-outklachten de medicatie krijgen. Dat is geen oplossing, vindt Claes. ‘Als je leven zo onder druk staat dat je eronder bezwijkt, moet je vooral iets doen aan de manier waarop je leeft. Een pil dempt alleen de gevolgen, maar doet niets aan de kern van het probleem.’ De patiënt moet dat ook inzien. Die moet af van het idee dat een ingewikkeld probleem met een doosje van de apotheek opgelost kan worden. Evengoed wordt in de richting van de huisartsen gekeken. Die vormen voor de meeste mensen met psychische problemen het eerste aanspreekpunt. Nieuwe cijfers van het RIZIV leren dat zij vaak naar antidepressiva grijpen. (...)